بسم رب الزهرا سلام الله علیها
این ها را که می بینی سِرّی دارد
همه ی سِرّ آن، در روِی آن خاک است؛نه در آنچه در زیرِ آن خاک یافتی؛
سر آن در عشق است
در ایمان
در گذشت و ایثار
و این می شود معبری برای رسیدن به معبود؛
بهایش خون ست؛و اما کجایند؟
در وجود این خاک ها...
همین خاک هایی که بر آن قدم می گذاری
ما هم قدم می گذاریم؛اما با پایی برهنه و لرزان
دلمان تاب ندارد کفش بر این رشادت ها نهیم
رشادت ها و خون هایی که
تضمین کرده بودند این عزت برباد رفته یمان را...
اینجا چشمه ی خون شهید است؛و خاکش مقدس.
مهندس جان این پابرهنه بودنمان نه از روی خسیسی است
نه از روی گدابودن است
و نه چیز دیگر..
همه ی سرآن در شهید است
برو و خود دریاب معنای شهید را؛و تو نیز در وادی عشق،
پاها را برهنه خواهی کرد..
در جواب به مهندس ایتالیایی که برای پروژه ی مربوط به منابع نفتی درزیر خاک ها در نزدیکی مارد به ایران آمده بود و زائران پابرهنه را می بیند و می گوید:
اینجا زیر این خاکها کلی نفت هست ،چرا مردم ایران دارن با پای برهنه روی این خاکها راه می روند؟ چرا با با پول این نفت ها کفش نمی خرن بپوشند
یا فاطمه الزهرا سلام الله علیها
فروردین ماه 93
